Vemonis Ultra to złożony lek, który działa jednocześnie przeciwbólowo oraz rozkurczająco. Dzięki temu stosowany jest w bólach związanymi ze stanami skurczowymi jak kolka jelitowa czy bolesne miesiączkowanie. Zawiera trzy substancje czynne metamizol, kofeinę i drotawerynę. Vemonis Ultra ma postać tabletek powlekanych, o żółtej barwie i owalnym kształcie.
Skład
Substancjami czynnymi są metamizol sodu (Metamizolum natricum), kofeina (Coffeinum) oraz drotaweryny chlorowodorek (Drotaverini hydrochloridum).
Każda tabletka powlekana zawiera 400 mg metamizolu sodowego (Metamizolum natricum) w postaci metamizolu sodowego jednowodnego, 60 mg kofeiny (Coffeinum) oraz 80 mg drotaweryny chlorowodorku (Drotaverini hydrochloridum).
Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna (typ 112); laktoza jednowodna; krospowidon (typ A); talk; magnezu stearynian. Otoczka (OPADRY AMB żółta): alkohol poliwinylowy; tytanu dwutlenek (E 171); talk; żelaza tlenek żółty (E 172); lecytyna sojowa; guma ksantan.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Vemonis Ultra stosuje się doustnie, popijając szklanką wody.
Dorośli: jedna tabletka dwa lub 3 razy na dobę. Maksymalna dzienna dawka to 3 tabletki.
Działanie
Działanie leku Vemonis Ultra wynika z połączenia 3 substancji czynnych. Metamizol działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo oraz rozkurczowo. Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe metamizolu. Wykazuje również działanie relaksujące na mięśnie gładkie oraz moczopędne. Drotaweryna rozkurcza mięśnie gładkie narządów wewnętrznych.
Wskazania
Wskazania do stosowania leku Vemonis Ultra: ból różnego pochodzenia o dużym nasileniu; bóle związane ze stanami skurczowymi mięśni gładkich: układu moczowo - płciowego (kolka nerkowa, bolesne miesiączkowanie), przewodu pokarmowego (kolka jelitowa, zespół jelita drażliwego), dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie przewodów żółciowych), gdy zastosowanie innych środków jest przeciwwskazane.
Przeciwwskazania
Nie należy stosować leku w przypadku: Nadwrażliwości na metamizol, kofeinę, drotawerynę, pochodne pirazolonu (np. fenazon, propyfenazon), pirazolidyn (np. fenylobutazon, oksyfenbutazon); Granulocytopeni, leukopenii; Zaburzonego funkcjonowania szpiku kostnego (np. po leczeniu cytostatycznym); Zaburzenia układu krwiotwórczego; Astmy lub nietolerancji występującej po stosowaniu leków przeciwbólowych, takich jak salicylany, paracetamol, diklofenak, ibuprofen, indometacyna czy naproksen, w wywiadzie, objawiające się np. skurczem oskrzeli, pokrzywką, katarem, obrzękiem naczynioruchowym; Ciężkiej niewydolności nerek lub wątroby; Ciężkiej niewydolności serca; Bloku przedsionkowo-komorowego II i III stopnia; Porfirii; Niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej; Niedokrwistości; Osób w wieku poniżej 18 lat; Ciąży i karmienia piersią; Nadwrażliwości na soję lub orzeszki ziemne.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ze względu na zagrożenie życia lek należy natychmiast odstawić i wezwać pomoc lekarską w razie pojawienia się ciężkich reakcji uczuleniowych (anafilaktycznych).
Rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów): obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, które mogą powodować utrudnienie połykania lub oddychania; zmiany skórne i śluzówkowe, jak: świąd, pieczenie, zaczerwienienie, wysypka, pokrzywka.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): ciężki skurcz oskrzeli.
Działanie niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): wstrząs anafilaktyczny (zagrażające życiu zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, osłabienie, omdlenie).
Należy natychmiast odstawić lek i zgłosić się do lekarza, w razie pojawienia się następujących ciężkich działań niepożądanych:
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): - pancytopenia (znaczne zmniejszenie ilości wszystkich komórek krwi: czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi, objawiające się ogólnym złym samopoczuciem, gorączką, objawami zakażenia, krwiakami, krwawieniami, bladością skóry); agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity zanik granulocytów we krwi) objawiająca się: wysoką gorączką, dreszczami, bólem gardła, trudnościami w połykaniu oraz stanami zapalnymi błony śluzowej jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy, podwyższonym OB, nie zawsze prawidłowymi wartościami hemoglobiny, erytrocytów i płytek krwi, choć najczęściej są one w normie, nieznacznie powiększonymi węzłami chłonnymi oraz śledzioną, choć najczęściej są bez zmian.
Pojedyncze doniesienia wskazują, że ryzyko wystąpienia agranulocytozy może się zwiększyć w przypadku przyjmowania metamizolu przez okres dłuższy niż jeden tydzień: niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, uszkodzenie szpiku, niekiedy kończące się zgonem. U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej lek może wywołać hemolizę krwinek; zmniejszenie ilości płytek krwi (małopłytkowość, zwykle objawiająca się jako zwiększona podatność na krwawienie, występowanie krwawych wybroczyn na skórze i błonach śluzowych).
Działanie niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): pęcherzowy rumień wielopostaciowy - zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze przechodzące w nadżerki, na błonach śluzowych jamy ustnej, spojówek, narządów płciowych); ciężkie reakcje skórne, w tym toksyczna nekroliza naskórka - zespół Lyella (zmiany rumieniowo-pęcherzowe w obrębie skóry i błon śluzowych prowadzące do spełzania dużych powierzchni naskórka i obnażenia dużych powierzchni skóry); ostra uogólniona osutka krostkowa; pęcherze skóry (pęcherzyca); ostra niewydolność nerek mogąca przebiegać z wydalaniem małej ilości moczu (oliguria), zatrzymaniem wydalania moczu (anuria) lub nadmiarem białek w moczu (białkomocz), ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, czerwone zabarwienie moczu; zespół Kounisa (ostry zespół wieńcowy); uszkodzenie wątroby; nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego (występuje z częstością dla metamizolu - nieznaną, dla drotaweryny; astma analgetyczna, napady astmy.
Należy przerwać przyjmowanie leku Vemonis Ultra i natychmiast zwrócić się po pomoc lekarską, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów: złe samopoczucie (nudności lub wymioty), gorączka, uczucie zmęczenia, utrata apetytu, ciemne zabarwienie moczu, jasno zabarwione stolce, zażółcenie skóry lub białkówek oczu, swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha. Mogą to być objawy uszkodzenia wątroby.
Inne działania niepożądane:
Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów) występują: wysypka polekowa (przemijająca wysypka różnego typu: grudkowa, plamista, krostkowa, rumieniowa).
Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów) występują: zmiany skórne grudkowo-plamkowe; leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi); bezsenność (związana z drotaweryną); drżenie; kołatanie serca.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wrzody trawienne i krwawienie, wymioty, zgaga, wzdęcia, nudności, bóle brzucha, zatwardzenie, podrażnienie żołądka, biegunka, suchość w ustach; zapalenie wątroby, zażółcenie skóry i białkówek oczu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi; bóle i zawroty głowy; czerwone zabarwienie moczu (po zastosowaniu bardzo wysokich dawek metamizolu); zmiany w poziomie glukozy krwi (wysoki i niski poziom glukozy); drażliwość, bezsenność (związana z kofeiną), nerwowość, niepokój; nadaktywność psychoruchowa; zwiększenie siły kurczliwości mięśnia sercowego, nieregularny rytm serca (arytmia), przyspieszone bicie serca (tachykardia); zaczerwienienie twarzy, szyi i dekoltu; wysypki/wykwity skórne różnego rodzaju, zmiany wysiękowe, nadmierna potliwość; skurcze mięśni; wyczerpanie; obniżone ciśnienie krwi; zespół odstawienia leku (najczęstszym objawem odstawienia kofeiny jest ból głowy), zdenerwowanie; przyspieszona praca serca, zwiększony przepływ moczu, podwyższony klirens kreatyniny, zwiększone wydalanie sodu i wapnia.
Ciężkie reakcje skórne Należy przerwać stosowanie leku Vemonis Ultra i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną, jeśli u pacjenta wystąpią którekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych: czerwonawe, płaskie plamy na tułowiu w kształcie tarczy celowniczej lub okrągłe, często z pęcherzami w środku, łuszczenie się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i w obrębie oczu. Występowanie takich poważnych wysypek skórnych może poprzedzać gorączka i objawy grypopodobne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka); rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na leki).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Vemonis Ultra należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma: astmę; ma uczulenie lub atopię; ma przewlekłą pokrzywkę; ma nietolerancję alkoholu objawiającą się kichaniem, łzawieniem oczu i silnym zaczerwienieniem skóry twarzy w reakcji nawet na niewielkie ilości alkoholu; ma niskie ciśnienie krwi, problemy z krążeniem, jest odwodniony; ma wysoką gorączkę; ma problemy z nerkami lub wątrobą; jest w wieku powyżej 65 lat, w złym ogólnym stanie zdrowia lub z niewydolnością nerek.
Lek może zmniejszać ilość komórek krwi.
Lek może powodować obniżenie ciśnienia krwi.
Ze względu na zawartość kofeiny leku nie powinno stosować się tuż przed snem oraz unikać nadmiernego spożycia kofeiny z innych źródeł.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze powyżej 30°C.
Stosowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Vemonis Ultra może wchodzić w interkacje z: Cyklosporyna (stosowana w leczeniu pacjentów po przeszczepach); Metotrekast (lek stosowany w leczeniu pewnych typów nowotworów); Kwas acetylosalicylowy – metamizol może zmniejszać działanie antyagregacyjne niskich dawek kwasu acetylosalicylowego; Bupropion (antydepresant i lek wspomagający rzucanie palenia); Leki metabolizowane przez wątrobę (np. klarytromycyna, etynyloestradiol, sertralina) – kofeina może powodować wzrost ich stężenia we krwi; Salicylany – kofeina może zwiększać ich wchłanianie; Cymetydyna (lek zmniejszający ilość kwasu w żołądku), doustne środki antykoncepcyjne, cyprofloksacyna i enoksacyna (stosowane w leczeniu infekcji), meksyletyna (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca) – leki te mogą zwiększać stężenie kofeiny we krwi; Środki zwiotczające mięśni; Nikotyna – zwiększa wydalanie kofeiny; Disulfiram (stosowany w leczeniu alkoholizmu), etynyloestradiol (stosowany w leczeniu zaburzeń miesiączkowania i jako antykoncepcja) – mogą zwiększać efekt działania kofeiny; Lewodopa (stosowana w objawowym leczeniu choroby Parkinsona).
Stosowanie leku z jedzeniem i piciem
Jednoczesne spożywanie alkoholu może wpływać na koncentrację i czas reakcji.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie przyjmować leku Vemonis Ultra w okresie ciąży i karmienia piersią.
Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
Lek nie jest przeznaczony do stosowania u osób poniżej 18 roku życia.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
W zalecanym zakresie dawkowania, nie stwierdzono wpływu leku na koncentrację i czas reakcji. Jednak w przypadku wyższych dawek metamizolu lub po spożyciu alkoholu, koncentracja i czas reakcji mogą się pogorszyć lub drotaweryna może wywołać zawroty głowy kofeina zaś nadaktywność psychoruchową i zdenerwowanie albo wyczerpanie, co stwarza zagrożenie w sytuacjach, gdy są one szczególnie ważne (na przykład podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn).
