CALPEROS 1000
(Calcii carbonas)
400 mg jonów wapnia, kapsułki twarde
Skład
Jedna kapsułka twarda leku CALPEROS 500 zawiera 500 mg węglanu wapnia, co odpowiada 200 mg
jonów wapnia.
Jedna kapsułka twarda leku CALPEROS 1000 zawiera 1000 mg węglanu wapnia, co odpowiada 400
mg jonów wapnia.
Substancje pomocnicze: magnezu stearynian, talk.
Skład kapsułki żelatynowej: tytanu dwutlenek (E 171), indygotyna (E 132), żelatyna.
Dostępne opakowania
CALPEROS 1000:
- 10 kapsułek twardych, 30 kapsułek twardych lub 100 kapsułek twardych (blistry),
- 100 kapsułek twardych (puszka metalowa).
Podmiot odpowiedzialny
PLIVA Kraków, Zakłady Farmaceutyczne Spółka Akcyjna
ul. Mogilska 80, 31-546 Kraków
1. Co to jest lek CALPEROS i w jakim celu się go stosuje
CALPEROS 500 i CALPEROS 1000 zawierają węglan wapnia, który jest dla organizmu źródłem wapnia
zjonizowanego.
Wapń jest pierwiastkiem biorącym udział w tworzeniu i mineralizacji tkanki kostnej na przestrzeni
całego życia człowieka. Warunkuje prawidłowe przewodnictwo nerwowe i kurczliwość mięśni
poprzecznie prążkowanych. Utrzymuje równowagę elektrolitową organizmu, wpływa również na
sprawność pracy mięśnia sercowego. Uczestniczy w procesie krzepnięcia krwi. Wpływa na aktywność
szeregu enzymów, pełni też rolę przekaźnika, dzięki któremu bodźce chemiczne, fizyczne lub
hormonalne ulegają przekształceniu w określony efekt biologiczny. Dzięki właściwości zmniejszania
przepuszczalności ścian naczyń krwionośnych wapń działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i
przeciwalergicznie.
Węglan wapnia zawarty w preparatach CALPEROS pomaga pokryć dzienne zapotrzebowanie na wapń,
zmniejsza utratę wapnia z układu kostnego u kobiet w okresie około- i postmenopauzalnym oraz u
wszystkich osób w podeszłym wieku. Zapobiega wystąpieniu zmian kostnych w przebiegu przewlekłej
niewydolności nerek. Wpływa łagodząco na odczyny alergiczne na powierzchni skóry i błon śluzowych.
Wskazaniami do stosowania są:
· stany zwiększonego zapotrzebowania na wapń: okres intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży
oraz w przebiegu ciąży i podczas laktacji;
· nieprawidłowe żywienie produktami ubogimi w wapń;
· zaburzenia wchłaniania zwrotnego wapnia z kanalików nerkowych;
· zmniejszone stężenie wapnia we krwi z podwyższonym stężeniem fosforu u pacjentów z
przewlekłą niewydolnością nerek, poddawanych dializom i zapobieganie wzmożonej pobudliwości
nerwowo-mięśniowej;
· profilaktycznie w zapobieganiu i uzupełniająco w kompleksowym leczeniu osteoporozy;
· stany po długotrwałym unieruchomieniu i okres rekonwalescencji po złamaniach kości;
· wspomagająco w leczeniu przeziębień i chorób alergicznych.
2. Zanim zastosuje się lek CALPEROS
Nie należy zażywać leku CALPEROS w następujących przypadkach:
· nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu;
· zwiększone stężenie wapnia we krwi i nadmierne wydalanie wapnia w moczu, np. w
nadczynności tarczycy, przytarczyc, przedawkowaniu witaminy D3, nowotworach
odwapniających, takich jak szpiczaki i nowotwory dających przerzuty do kości, w ciężkiej
niewydolności nerek nie leczonej dializami;
· kamica nerkowa;
· leczenie glikozydami nasercowymi;
· ciężka hiperkalciuria (mocz z nadmierną ilością wydalanego wapnia).
Zachować szczególną ostrożność stosując lek CALPEROS:
W przypadku przewlekłej niewydolności nerek konieczna jest kontrola stężenia wapnia i fosforu we
krwi podczas stosowania leku.
Podczas stosowania dużych dawek, zwłaszcza z jednoczesnym przyjmowaniem preparatów witaminy
D, nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia nadmiernego stężenia wapnia we krwi z następowym
uszkodzeniem nerek, dlatego u takich pacjentów należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy krwi
i czynność nerek.
Pacjenci leczeni glikozydami nasercowymi przed zastosowaniem preparatów wapnia powinni poradzić
się lekarza, gdyż jednoczesne przyjmowanie obu leków może nasilić działanie glikozydów na serce i
spowodować ryzyko zaburzeń rytmu.
Stosowanie leku CALPEROS z jedzeniem i piciem:
Zaleca się stosowanie leku w czasie posiłku.
Ciąża:
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
W okresie ciąży wzrasta zapotrzebowanie na wapń. Przy stosowaniu dawek leczniczych nie wykazano
ryzyka zagrożenia dla płodu i noworodka.
Karmienie piersią:
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
W okresie laktacji wzrasta zapotrzebowanie na wapń. Przy stosowaniu dawek leczniczych nie
wykazano ryzyka zagrożenia dla płodu i noworodka.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn:
Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.
Stosowanie innych leków:
Moczopędne leki tiazydowe zwiększają wchłanianie zwrotne wapnia, zmniejszają tym samym ilość
jonów wapnia wydzielonych do moczu i stwarzają ryzyko wystąpienia nadmiernego stężenia wapnia
we krwi. W przypadkach jednoczesnego stosowania należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy
krwi.
Podawane jednocześnie kortykosteroidy działające układowo zmniejszają wchłanianie wapnia i może
być konieczne zwiększenie jego dawki.
Sole wapnia podawane doustnie zmniejszają wchłanianie, z przewodu pokarmowego, jednocześnie
zażytych antybiotyków tetracyklinowych i związków fluoru. Leki te należy podawać w odstępie 2
godzin.
Związki wapnia mogą również powodować zmniejszenie wchłaniania chinolonów, niektórych
antybiotyków z grupy cefalosporyn oraz preparatów zawierających żelazo.
Preparaty wapnia mogą nasilać działanie i tym samym, zwiększać toksyczność glikozydów
nasercowych. Dlatego podczas jednoczesnego stosowania tych leków należy kontrolować czynność
serca (elektrokardiogram) i stężenie wapnia we krwi.
Bisfosfoniany lub fluorek sodu należy podawać przynajmniej 3 godziny przed zażyciem wapnia, ze
względu na zmniejszone wchłanianie z przewodu pokarmowego w przypadku jednoczesnego
stosowania.
Podczas jednoczesnego stosowania witaminy D lub jej pochodnych w dawkach powyżej 400 j.m./dobę
zwiększa się znacząco absorpcja wapnia z przewodu pokarmowego i może wystąpić hiperkalcemia.
Lek osłabia działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy.
Kwas szczawiowy (zawarty w dużych ilościach w szpinaku i rabarbarze) i kwas fitynowy (zawarty w
pełnych ziarnach) mogą zmniejszać wchłanianie wapnia z powodu tworzenia nierozpuszczalnych soli
wapnia. Pacjenci nie powinni zażywać preparatów wapnia w ciągu 2 godzin od przyjęcia pokarmów z
dużą zawartością kwasu szczawiowego lub fitynowego.
3. Jak stosować lek CALPEROS
Dawkę ustala się zazwyczaj w oparciu o zapotrzebowanie dzienne, które przedstawia się następująco:
Kategoria wiekowa Ilość w mg (w przeliczeniu na wapń
elementarny)
Młodzież i dorośli
Kobiety w ciąży i karmiące piersią
Kobiety po menopauzie nie stosujące
800 - 1200
1000 – 1500
hormonalnej terapii zastępczej (HTZ)
Kobiety po menopauzie stosujące HTZ
Wszyscy powyżej 65 rż.
1500
1000
1500
Zwykle stosuje się następujące dawkowanie:
Dorośli:
CALPEROS 500: 1 do 2 kapsułek twardych (od 200 mg do 400 mg wapnia zjonizowanego) 2 do 3 razy
na dobę;
CALPEROS 1000: 1 kapsułka twarda (400 mg wapnia zjonizowanego) 1 do 3 razy na dobę.
Nie należy stosować więcej niż 1200 mg jonów wapnia na dobę, czyli nie więcej niż 6 kapsułek
twardych leku CALPEROS 500 lub 3 kapsułki twarde leku CALPEROS 1000.
Dzieci powyżej 7 roku życia i młodzież:
1 kapsułka twarda leku CALPEROS 500 (200 mg wapnia zjonizowanego) do 3 razy na dobę.
Zaleca się zażywanie leku podczas posiłku.
W przypadku zażycia większej dawki leku CALPEROS niż zalecana:
Brak doniesień o przypadkach ostrego zatrucia lekiem.
Przedawkowanie leku, zwłaszcza u pacjentów przyjmujących większe niż terapeutyczne dawki
witaminy D lub jej pochodnych, może prowadzić do nadmiernego stężenia wapnia we krwi. Mogą
wystąpić: jadłowstręt, nadmierne pragnienie, nudności, wymioty, zaparcia, osłabienie siły mięśniowej,
zmęczenie, zaburzenia świadomości, wielomocz, bóle kostne, wapnica nerek, kamica nerkowa i w
ciężkich przypadkach, zaburzenia rytmu serca.
Leczenie przedawkowania: Należy przerwać podawanie wapnia. Nie należy podawać również
tiazydowych leków moczopędnych, litu, witaminy A i glikozydów nasercowych. Należy zgłosić się do
lekarza. Lekarz przeprowadzi płukanie żołądka, nawodni pacjenta i w zależności od ciężkości
przedawkowania, zastosuje monoterapię lub terapię skojarzoną (leki moczopędne pętlowe,
bisfosfoniany, kalcytonina, kortykosteroidy). Kontrolowane będzie stężenie elektrolitów we krwi,
czynność nerek i wydalanie moczu, a w ciężkich przypadkach, również czynność serca.
W przypadku pominięcia dawki leku CALPEROS:
Kolejną dawkę należy przyjąć w należnym czasie.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
4. Możliwe działania niepożądane
Możliwe działania niepożądane podano poniżej według układów, których dotyczą i częstości
występowania, która przedstawia się następująco:
niezbyt często (>1/1000, <1/100),
rzadko (>1/10000, <1/1000).
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
niezbyt często: nadmierne stężenie wapnia we krwi, nadmierne wydalanie wapnia w moczu.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
rzadko: zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, nudności, bóle brzucha, biegunka.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rzadko: świąd, wysypka, pokrzywka.
5. Przechowywanie leku CALPEROS
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25oC, chronić od wilgoci.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
6. Dodatkowe informacje
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego:
Pliva Kraków, Zakłady Farmaceutyczne Spółka Akcyjna
ul. Mogilska 80, 31-546 Kraków
Tel. centrala: (012) 617 80 00; Informacja medyczna: (012) 617 82 93; faks: (012) 411 37 79.
